Ζωή…
Φέρε μου αστέρια, τον πιο λαμπερό ήλιο, τις πιο παιχνιδιάρικες ακτίνες του, το πιο στρογγυλό φωτεινό φεγγάρι, την πιο ήρεμη θάλασσα, τον πιο γαλανό ουρανό, ευκολία, ευκαιρίες… Και θα στήσω το πιο παραμυθένιο σκηνικό και μέσα του θα μπω και ό,τι καλύτερο μπορώ θα το κάνω για να είναι το τέλος ευτυχισμένο και οι τίτλοι τέλους να γράφουν: Ήταν αυτή που ήταν. Ό,τι και να της έδωσα το μετέτρεψε σε Θησαυρό. Υποκλίνομαι μπροστά της.
Φέρε μου εμπόδια, δυσκολίες, προκλήσεις, φόβους, διαφωνίες, ανθρώπους διαφορετικούς από εμένα… Και θα στήσω το πιο παραμυθένιο σκηνικό και μέσα του θα μπω και ό,τι καλύτερο μπορώ θα το κάνω για να είναι το τέλος ευτυχισμένο και οι τίτλοι τέλους να γράφουν: Ήταν αυτή που ήταν. Ό,τι και να της έδωσα το μετέτρεψε σε Θησαυρό. Υποκλίνομαι μπροστά της.
Επιθυμώ Ζωή να είσαι περήφανη για εμένα…
Ό,τι και να μου φέρεις το αποδέχομαι και σου δίνω μία υπόσχεση. Θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ προσφέροντας τον καλύτερο μου εαυτό! Παντού γύρω μου αναγνωρίζω μόνο Ευλογίες. Ίσως και να άργησα, αλλά το βλέπω ξεκάθαρα πια. Μόνο Ευλογίες…
Και Ζωή… Ξέρω τι είσαι… Είσαι ο τρόπος που βρήκε ο Θεός για να μπορώ εγώ μέσω του εαυτού και της προσωπικότητας μου να Τον εκδηλώσω. Πώς γίνεται λοιπόν ο Θεός να έχει σχέση με εμπόδια, δυσκολίες, προκλήσεις, φόβους, διαφωνίες; Πώς γίνεται να νικηθεί από αυτά; Πώς γίνεται; Δεν γίνεται! Γιατί ό,τι έφτιαξε το έκανε με Σοφία και Αγάπη. Άρα ό,τι και να μου φέρεις είναι μόνο Δώρα! Για αυτό σου λέω! Ξέρω τι είσαι! Για αυτό και εγώ θα κάνω το πιο Σοφό… Θα μετατρέπω τα πάντα σε Θησαυρούς και παραμύθια θα Δημιουργώ… Θα τα ζωντανεύω και μέσα τους θα βουτώ… Με σκοπό το τέλος να είναι Ευτυχισμένο…
Χρυσάφη Μαρία
Αγγέλων Φως