Ήταν πριν από λίγες μέρες, που γυρνούσα σπίτι μου με το αυτοκίνητο μου… Ήμουν σταματημένη σε ένα φανάρι και μίλαγα στους Αρχαγγέλους μου, στο Δημιουργό. Κάτι με απασχολούσε και τους μίλαγα, απελευθερώνοντας αυτό που μέσα μου ένιωθα…
Και τότε στο απέναντι πεζοδρόμιο, εμφανίστηκε ένας νεαρός, να περπατά με μία τσάντα γυμναστηρίου στον ώμο… Κάτι με έκανε να τον κοιτάξω καλύτερα και παρατήρησα ότι είχε πρόσθετα πόδια. Αυτός ο άνθρωπος ήταν η απάντηση μου από τους Ουρανούς. “Προχώρα, ένιωσα μέσα μου… Τι είναι ικανό να σε σταματήσει; Τι είναι ικανό να σταματήσει τον κάθε έναν από εσάς; Η επιθυμία, βρίσκεται πάντα πιο πάνω από αυτό που ονομάζετε δυσκολία, εμπόδιο, φόβο… Προχώρα…”
Παρατηρούσα τον νεαρό άντρα που περπάταγε στο πεζοδρόμιο με τόση Σιγουριά, που με έπιασαν τα κλάματα και του έστελνα Ευλογίες και του έλεγα πόσο πολύ τον ευχαριστώ για το υπέροχο μήνυμα που δεν γνώριζε ότι μου μετέφερε. Εκείνη τη στιγμή, ήταν ο δικός μου γήινος Φύλακας Άγγελος που πήρε τη μορφή του. Έγινε ο δικός μου Αγγελιαφόρος των Ουρανών, μεταφέροντας μου το πιο Αισιόδοξο μήνυμα που θα μπορούσα να λάβω.
Σε ευχαριστώ που μου θύμισες να προχωρήσω και πως τίποτα δεν είναι ικανό για να με κάνει να το βάλω κάτω ή να φοβηθώ.
Όποιος και αν είσαι, να είσαι πάντα καλά!”
Χρυσάφη Μαρία
Αγγέλων Φως