Όλη η Ζωή σε οδηγεί στο Φως μέσα σου…
Από την γέννηση μας δεχόμαστε πληθώρα πληροφοριών, γνώσεων, κανόνων. Αφομοιώνουμε ακόμα περισσότερες παρατηρώντας τις συμπεριφορές των ανθρώπων γύρω μας καθώς δεν έχουμε ακόμα αποκτήσει κριτική σκέψη.
Όλο αυτό το συνονθύλευμα εμπειριών καθορίζει το σύστημα πεποιθήσεων, κανόνων και ορίων τα οποία διαμορφώνουν το επίπεδο της ύπαρξης καθώς και το μονοπάτι της Ζωής που βιώνουμε.
Καθώς όμως προερχόμαστε από το Φως, από το πεδίο των άπειρων πιθανοτήτων, βαθιά μέσα μας υπάρχει η δόνηση της Ελευθερίας. Γι’ αυτό καθημερινά όλοι αυτοί οι περιορισμοί που εγκλωβίζουν την Ψυχή μας δημιουργούν πληθώρα αρνητικών καταστάσεων και τραυμάτων δημιουργώντας ένα τοξικό περιβάλλον μέσα μας.
Είναι αδύνατον το ανθρώπινο ον να μπορέσει να λειτουργήσει βιώνοντας συνεχώς το πλήθος αυτών των φόβων και γι’ αυτό συνεχώς ψάχνουμε να βρούμε τρόπους να απαλύνουμε, να ξεχάσουμε ώστε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε στη Ζωή.
Εκεί γεννιέται η ανάγκη μας να έχουμε ιδανικά, να ανήκουμε σε ομάδες με αλτρουιστικούς σκοπούς, να βαδίζουμε τον δρόμο των δικαίων και των ευσεβών.
Όμως απλά καταφέρνουμε να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας ότι είμαστε αγνοί, δίκαιοι, γεμάτοι από αγάπη και φως, ενώ στην πραγματικότητα τρέμουμε τόσο τον πόνο, τον θυμό και την βία που έχουμε συσσωρεύσει μέσα μας που είμαστε ικανοί να κάνουμε τα πάντα (σκληρές νηστείες, απομόνωση από τον κόσμο κλπ) για να τα αποφύγουμε.
Η Ζωή όμως αποτελεί τον καθαρότερο καθρέφτη σου και όσο και να τρέξεις να κρυφτείς θα σε ξετρυπώσει ώστε να σου δείξει ποιος πραγματικά μέσα σου πιστεύεις ότι είσαι.
Παράτησε τι αντιδράσεις, τι συναισθήματα γεννιούνται μέσα σου κάθε στιγμή που ακούς, βλέπεις, ή συναντάς μορφές του σκοταδιού στον εξωτερικό κόσμο.
Ποια είναι η πηγαία σου αντιμετώπιση σε κάθε τέτοιο περιστατικό; Κρίνεις, καταδικάζεις και πολεμάς υψώνοντας το λάβαρο του δικαίου, του σωστού, του αναμάρτητου; (περισσότερα…)