– Πάμε να πετάξουμε ψηλά; τον ρώτησε με χαρά.
Ήξερε πως δεν θα της χάλαγε χατήρι και απλά περίμενε την επιβεβαίωση!
– Ναι. Αλλά θες να προσπαθήσουμε κάτι;
– Τι πράγμα; τον ρώτησε με την ανυπομονησία ενός μικρού παιδιού
– Θα πετάξεις με τα δικά σου φτερά σήμερα! Και εγώ θα είμαι δίπλα σου, να σου κρατώ το χέρι!
– Αλήθεια το λες; Μπορώ να το κάνω αυτό;
– Και βέβαια μπορείς! Αυτό επιθυμώ για εσένα! Γι’ αυτό βρίσκομαι συνέχεια εδώ. Για να σου θυμίσω πώς
να ανοίξεις και να πετάς με τα φτερά σου! Πώς να τα εμπιστευτείς! Γιατί κλαις;
– Δεν ξέρω. Συγκινήθηκα! Αυτό απλά.
– Ναι γλυκό μου παιδί. Το καταλαβαίνω. Είμαι δίπλα σου, της είπε γλυκά. Έτοιμη;
Και έτσι όπως ήταν καθισμένοι, πήρε μία βαθιά ανάσα. Τον κοίταξε με αγωνία, λες και θα έκανε σήμερα τα πρώτα της βήματα.
– Ναι! Έτοιμη!
Εκείνος τέντωσε το χέρι του, έπιασε και έσφιξε το δικό της. Της χαμογέλασε, εμπνέοντας της Σιγουριά! Την Σιγουριά πως όλα είναι καλά! Και έτσι με απλότητα άνοιξε τα φτερά της και πέταξαν ψηλά στον Ουρανό πλάι πλάι! Πέρασαν ανάμεσα από τα σύννεφα, χαιρέτησαν τα πουλιά, είδαν και καλωσόρισαν τα πρώτα χελιδόνια. Πόση Ευτυχία! Πόση πληρότητα!
“Είμαι εδώ, για να θυμηθείς πώς να ανοίξεις και να χρησιμοποιείς τα φτερά σου! Πέτα ψηλά! Είσαι Ένας Άγγελος στη Γη!”
Αγάπη και Φως
Χρυσάφη Μαρία
Αγγέλων Φως