Η Αγάπη περιμένει να εκδηλωθεί… Να πάρει μορφή…
Τι νόημα έχει όταν νιώθεις Αγάπη για τη Ζωή, για έναν άνθρωπο, για ένα ζωάκι, για ένα φυτό και δεν την εκδηλώνεις; Η Αγάπη όπως και όλα τα υπέροχα συναισθήματα που μέσα μας κατοικούν περιμένουν καρτερικά εμάς για να τα προσφέρουμε… Οπότε μην αντιστέκεσαι. Μην κρατάς τίποτα για εσένα. Δώσε απλόχερα την Αγάπη που μέσα σου νιώθεις… Όταν δεν της επιτρέπεις να εκδηλωθεί και την καταπιέζεις, εξαιτίας φόβων και περιοριστικών πεποιθήσεων είναι σαν να στερείς από τον εαυτό σου, αυτό που Πραγματικά Είσαι. Γιατί αυτή η Αγάπη Είσαι Εσύ! Από αυτό είσαι φτιαγμένος. Από καθαρή ενέργεια Ανιδιοτελούς Αγάπης, εμποτισμένη με καθαρή ενέργεια Φωτός… Αυτό Είσαι… Αυτό Είμαστε Όλοι!
Πάντα να θυμάσαι ότι η Αγάπη είναι Μία! Είναι φορές που σκεφτόμαστε ή πράττουμε σαν να υπάρχει διαχωρισμός σε αυτό τον κόσμο. Αλλιώς αγαπάμε τους γονείς μας, αλλιώς τα αδέρφια μας, αλλιώς έναν φίλο, ένα ζωάκι, ένα φυτό. Αυτός ο διαχωρισμός αφορά το εγώ. Εάν ρωτούσες την Αγάπη, θα σου έλεγε πως είναι Μία και πως δεν μπορεί να περιοριστεί ή να κάνει τέτοιου είδους διακρίσεις. Απλά εκδηλώνεται! Με τους τρόπους που εμείς επιλέγουμε…
Μην κρίνεις τον τρόπο που επιθυμείς να την εκδηλώσεις… Απλά κάνε το… Και φυσικά μην πέσεις στην παγίδα του εγώ, που θα σου πει πως επειδή έδωσες πρέπει να λάβεις… Εάν πράττεις με αυτό το σκεπτικό, τότε τα κίνητρα σου δεν είναι αγνά. Δώσε χωρίς να σε νοιάζει. Είναι όπως δίνεις απλόχερα τον εαυτό σου σε ένα βρέφος. Ξέρεις πως δεν μπορεί να σου προσφέρει τίποτα πίσω. Και όμως… Δίνεις! Δίνεις Εσένα Ανιδιοτελώς!
Αυτό κάνε! Σήμερα αφιέρωσε τη μέρα σου στην Αγάπη και εκδήλωσε την με έναν τρόπο που σου ταιριάζει! Χωρίς να κρίνεις εάν αυτό που κάνεις είναι μικρό ή μεγάλο… Μπορεί, για παράδειγμα, να είναι ένα σημείωμα κάτω από τα ψώνια για την λαϊκή, το οποίο γράφει…
“Είναι 05.00…
Εάν το πρωί κοιμάμαι, να ξέρεις πως στις 2/7, στις 05.00 το πρωί σκεφτόμουν πόσο πολύ σε Αγαπώ!”
Αυτό το μήνυμα βρήκα όταν σηκώθηκα, γραμμένο πάνω σε ένα κομμάτι χαρτί, κάτω από μία λίστα με ψώνια… Λίγο πριν, καθώς σηκωνόμουν από το κρεβάτι παρατήρησα πως ο Ήλιος έριχνε τις πρώτες του ακτίνες μέσα στο δωμάτιο χρωματίζοντας το με το Χρυσό του Φως και σκεφτόμουν ότι αυτό είναι Αφθονία και χαιρόμουν για αυτό που βίωνα… Βγήκα στο μπαλκόνι καλημερίζοντας τον Ήλιο και τη Ζωή! Μπαίνοντας μέσα είδα αυτό το μήνυμα… Έκλαψα… Ευχαρίστησα… Ένιωσα Ευλογημένη! Η απάντηση μου ήταν επίσης λίγες λέξεις επάνω σε ένα χαρτί… “Είμαστε μαζί και αυτό είναι αρκετό για τις μέρες που έρχονται, για όλα αυτά που η Ζωή έχεις να μας προσφέρει. Σε Αγαπώ…”
Και κάπως έτσι η Αγάπη παίρνει μορφή…
Κάνε κάτι σήμερα! Ό,τι και να είναι αυτό, κάνε κάτι! Οτιδήποτε! Θα νιώσεις ότι κρατάς στα χέρια σου όλο τον κόσμο! Θα νιώσεις πληρότητα, ολοκλήρωση έχοντας απλά κάνει πράξη αυτό που Είσαι! Αγάπη…
Να έχετε μία μέρα γεμάτη Χρυσό Φως!
Σας Αγαπώ…!
Χρυσάφη Μαρία
Αγγέλων Φως