Νιώθω σήμερα την ανάγκη, να γράψω κάτι για τα αδέρφια μας. Είτε είναι αδερφός, είτε αδερφή, τους αξίζει μία μεγάλη αγκαλιά και ένα δυνατό Σε αγαπώ!
Ό,τι διαφωνίες και να έχουμε ή να είχαμε κατά διαστήματα, ας βάλουμε την πρόθεση να τα βρούμε μαζί τους. Είναι Δάσκαλοι τα αδέρφια μας για εμάς, όπως και εμείς για εκείνους. Εξάλλου εμείς τα διαλέξαμε, πριν ενσαρκωθούμε στον πλανήτη Γη. Γιατί μέσα από την σχέση μας μαζί τους, καλούμαστε να θυμηθούμε σπουδαία πράγματα που θα μας βοηθήσουν στην εξέλιξη μας.
Ας αφήσουμε εγωισμούς και πείσματα έξω από τη σχέση μας μαζί τους. Και πάνω στο τότε, που παίζαμε ανέμελοι σαν παιδιά ας χτίσουμε στο τώρα μας μία σχέση όμορφη και δυνατή. Εξάλλου, ποιος λόγος είναι αυτός για τον οποίο αξίζει να χαλάσουμε την σχέση μας μαζί τους; Αν το σκεφτούμε έξω από τα πλαίσια του εγώ, θα δούμε πως κανένας λόγος δεν είναι ικανός για να μην δικαιούμαστε και να μην έχουμε μία όμορφη σχέση με τα αδέρφια μας.
Πάρτε μία κόλλα χαρτί και γράψτε λόγια καρδιάς για τα αδέρφια σας. Και κάποια στιγμή που θα το νιώσετε, μπορείτε να τους το δώσετε.
Μικρέ μου αδερφέ. Όταν γεννήθηκες, ήμουν και εγώ ένα μικρό παιδί. Μια μέρα, ξύπνησα. Η γιαγιά καθόταν δίπλα στο κρεβάτι μου και έπλεκε. Μου χαμογέλασε και μου είπε πως η μαμά θα έφερνε στο σπίτι μας εσένα. Και επειδή θα ήσουν μικρός θα έπρεπε να σε φροντίζουμε και να σε προσέχουμε. Έτσι μου έμαθαν. Να σε προσέχω. Να σε φροντίζω. Ίσως μέσα μου να ζήλευα ότι ξαφνικά είχες την προσοχή όλων, αλλά ήμουν μικρό παιδί και δεν καταλάβαινα. Και όμως… μαζί παίζαμε μεγαλώνοντας. Μπορεί να είχαμε τις διαφωνίες μας, αλλά πάντα πιάναμε το χέρι ο ένας του άλλου και συνεχίζαμε να παίζουμε καλύτερα από πριν. Και πάντα ένιωθα μέσα μου την ανάγκη να σε προστατεύω. Να ξέρεις πως αυτή η ανάγκη πάντα μέσα μου θα υπάρχει. Πάντα θα είσαι ο μικρός μου αδερφός. Πάντα στην καρδιά μου θα υπάρχει ένα μέρος ειδικά για εσένα. Τι και αν μεγάλωσες και έκανες την δική σου οικογένεια; Για μένα θα είσαι πάντα ο μικρός μου αδερφούλης. Κάποιοι βρέθηκαν κάποτε και σε είπαν χαζό, σε κορόιδεψαν. Έκλαψα πολύ τότε, μου είπε η μαμά. Και όμως… Μεγαλώνοντας, έμαθα μέσα από εκείνο. Να έχω τις ευαισθησίες που έχω απέναντι στα παιδιά και στους ανθρώπους τώρα. Να προσέχω με τους χαρακτηρισμούς, γιατί οι λέξεις πληγώνουν και πως είναι όμορφο να προσέχουμε τι λέμε και πώς το λέμε. Είσαι για εμένα, από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους. Κάποιοι βρέθηκαν να μας συγκρίνουν μεταξύ μας. Μα εγώ δεν ήθελα ποτέ να με συγκρίνουν μαζί σου. Γιατί για εμένα, θα είσαι πάντα ο αδερφός μου. Αυτός, που μπορεί να μην μιλάμε κάθε μέρα, αλλά θα είμαι πάντα δίπλα σου.Νιώθω πότε δεν είσαι καλά και πάντα προσεύχομαι οι Άγγελοι να σε φροντίζουν και το Φως να λάμπει στη Ζωή σου. Σου αξίζουν τα καλύτερα. Και εγώ θα είμαι πάντα εδώ, να σου θυμίζω πόσα πολλά σημαίνεις για εμένα! Και πως πάντα μία θέση της καρδιάς μου, θα σου ανήκει! Απλά σε αγαπώ!
Αγάπη και Φως
Χρυσάφη Μαρία
Αγγέλων Φως