Έκλεισε τα μάτια και τον επικαλέστηκε. Του ζήτησε ένα σημάδι. Να της δείξει πως είναι εδώ! Ένα ζεστό κύμα ενέργειας τύλιξε όλο της το σώμα. Χαμογέλασε, πήρε μία βαθιά ανάσα…
– Είχα ξεχάσει, του είπε.
– Τι πράγμα;
– Πώς είναι να εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου!
– Το ξέρω, της αποκρίθηκε και αμέσως την τύλιξε με τις φτερούγες του.
– Κόλλησα. Στο τότε. Αυτό συνειδητοποιώ. Πως έχω μείνει κολλημένη στο τότε. Σε εκείνη ακριβώς την περίοδο που τα πάντα γύρω μου κατέρρεαν σαν ένας πύργος από τραπουλόχαρτα. Τότε που πίστευα πως ζούσα ένα όνειρο. Τότε που πίστευα πως κάποιος μου έκανε πλάκα. Κάθε μέρα ξυπνούσα με την ελπίδα πως θα γίνει το Θαύμα. Αλλά κάθε μέρα ήταν χειρότερη από την προηγούμενη. Γιατί; Τελικά τι άνθρωπος ήμουν, για να μου αξίζει κάτι τέτοιο; Αυτές ήταν οι σκέψεις που μου περνάγανε από το μυαλό. Βλέπεις, είναι στιγμές που το παίζεις θύμα. Που αυτός ο ρόλος γίνεται ένα με όλα όσα είσαι και δεν θες με τίποτα να ξεκολλήσεις από εκεί. Και όμως. Δεν με αφήσατε λεπτό. Τώρα το βλέπω καθαρά. Ήσασταν εκεί συνεχώς! Και το πολυπόθητο Θαύμα έγινε! Βγήκα από τον βάλτο. Είδα τον ήλιο να ανατέλλει και χαμογέλασα και εγώ μαζί του! Πίστεψα στα όνειρά μου! Στάθηκα ξανά στα πόδια μου και προχώρησα. Έμαθα, είπα. Πήρα τα μαθήματα μου. Πάμε για άλλα τώρα. Και η Ζωή άλλαξε! Και ξαφνικά, φτάνεις σε εκείνο το σημείο για να κάνεις μία αλλαγή, και νιώθεις να θες να περπατήσεις και να μην μπορείς. Τι έγινε πάλι, σκέφτεσαι; Γιατί; Και νιώθεις την καρδιά να χτυπάει δυνατά. Και το μυαλό αρχίζει και κάνει σενάρια ξανά. Το σταματάς, δεν λέω, αλλά κάτι μέσα σου σε κάνει να αγωνιάς. Για το σήμερα. Για το αύριο. Τι συμβαίνει τελικά; Και τελικά μετά από σκέψη, καταλαβαίνεις πιο είναι το “πρόβλημα”. Η εμπιστοσύνη στον εαυτό. Αυτό είναι το “πρόβλημα”.
– Το ξέρεις πως έχεις κάνει άλματα από τότε έως τώρα; Το συνειδητοποιείς αυτό που σου λέω;
– Όχι.
– Έχεις την τάση, να προσπερνάς και να αδιαφορείς για ό,τι καταφέρνεις. Και με μεγάλη ευκολία εστιάζεις σε αυτά που φοβάσαι και δεν καταφέρνεις ή τουλάχιστον δεν έχεις καταφέρει μέχρι τώρα. Σε τι σε εξυπηρετεί αλήθεια αυτό που κάνεις; Το έχεις σκεφτεί ποτέ;
– Όχι.
– Σκέψου το. Και θα καταλάβεις πόσο σκληρός είσαι με τον εαυτό σου. Συνεχώς μου παραπονιέσαι για τα μπράβο που δεν σου είπαν όταν έπρεπε. Εσύ τα λες στον εαυτό σου, τώρα που ξέρεις;
– Όχι.
– Μήπως ήρθε η ώρα να ξεκινήσεις τουλάχιστον από αυτό;
– …
– Μην στεναχωριέσαι. Απλά σκέψου και ανέλαβε δράση. Θα σου κάνει καλό να αρχίσεις να επιβραβεύεις εσύ τον εαυτό σου. Όσο για το άλλο που μου είπες… Άκουσε με. Καθώς προχωράς στη Ζωή, ανακαλύπτεις και άλλα πράγματα για αυτό που ήσουν. Όλα αυτά που σιγά σιγά βγαίνουν στην επιφάνεια, είναι πολύ καλοί λόγοι για να γίνεις δυνατός και να προχωρήσεις στην Ζωή σου! Το έχουμε ξαναπεί. Μέσα από τους φόβους, γίνεσαι δυνατός!
– Ναι. Αλλά γιατί τώρα;
– Γιατί, τα πάντα γίνονται σωστά. Γιατί τώρα ήταν η ώρα να έρθει αυτό στην επιφάνεια για να μπορέσεις να το διώξεις μακρυά μία και καλή. Τώρα μπορείς! Κατάλαβε κάτι! Όλα αυτά που ζεις, είναι ακριβώς αυτά που χρειάζεσαι για να σε βοηθήσουν να γίνεις καλύτερος. Να σε ρωτήσω κάτι αγαπημένο μου παιδί. Τι θα συμβεί εάν εμπιστευτείς τον εαυτό σου;
– Θα νιώσω υπέροχα!
– Και τι θα συμβεί εάν νιώσεις υπέροχα;
– Θα δημιουργήσω ξανά!
– Και τι θα συμβεί εάν δημιουργήσεις ξανά;
– Θα γίνω δυνατή!
– Και τι θα συμβεί εάν γίνεις δυνατή;
– Θα έχω πιθανότητες να πετύχω!
– Και τι θα συμβεί εάν πετύχεις;
– Θα γίνω εγώ ξανά!
– Και τι θα συμβεί εάν γίνεις εσύ ξανά;
– Έχω ξεχάσει…
– Τι μπορεί να πάει στραβά εάν εμπιστευτείς τον εαυτό σου ξανά;
– Φοβάμαι μην ξαναπέσω…
– Τι σου προσφέρει η έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό;
– Προστασία.
– Τι προστασία;
– Από την αποτυχία.
– Και τι θα συμβεί εάν αποτύχεις;
– Θα πονέσω. Θα γίνουν όλα όπως τότε. Όλα θα καταρρεύσουν.
Η έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό μου, μου προσφέρει προστασία, ασφάλεια, από την αποτυχία, τον πόνο, την κατάρρευση.
– Και τι θα συμβεί εάν όλα γίνουν όπως τότε;
– Θα χάσω τα πάντα…
– Και τι θα συμβεί εάν χάσεις τα πάντα;
– Θα χρειαστεί να βρω την δύναμή μου ξανά.
– Και τι θα συμβεί εάν χρειαστεί να βρεις την δύναμη σου ξανά;
– Το έχω πάρει το μάθημα μου. Δεν θέλω άλλο. Δεν θέλω άλλο. Έχω μάθει. Φοβάμαι μήπως δεν έχω πάρει το μάθημά μου. Φοβάμαι μήπως κάτι μου διέφυγε. Φοβάμαι μήπως η εμπιστοσύνη στον εαυτό δεν μου επιτρέπει να βλέπω καθαρά. Δημιουργεί λαθεμένες εντυπώσεις. Φοβάμαι μήπως με οδηγήσει και βγάλω λάθος συμπεράσματα. Η εμπιστοσύνη στον εαυτό σε κάνει αχάριστο, άπληστο, αχόρταγο. Φοβάμαι πως η εμπιστοσύνη στον εαυτό σε κάνει να υπερεκτιμάς αυτά που είσαι και που έχεις και τελικά τα χάσεις όλα.
– Άρα τι φοβάσαι πως θα συμβεί εάν εμπιστευτείς τον εαυτό σου;
– Αν εμπιστευτώ τον εαυτό μου, θα καταστραφώ. Αυτό φοβάμαι. Γιατί αυτό είχε συμβεί τότε. Με εμπιστευόμουν και ήρθε η καταστροφή. Έχασα τα πάντα. Βοήθησε με. Σε παρακαλώ.
– Φυσικά. Για αυτό είμαι εδώ. Άκουσε με. Αυτό που μου είπες δεν ισχύει. Αυτό δεν είναι, παρά μόνο ένας φόβος που είναι γραμμένος στο υποσυνείδητο σου, από τότε. Πάμε να τον αφαιρέσουμε;
– Ναι. Σε παρακαλώ. Στα παραδίδω όλα τώρα. Επιθυμώ να αρχίσω να με εμπιστεύομαι ξανά.
– Πάμε… Άστα όλα σε εμένα. Είσαι ασφαλής. Τώρα, όλα αλλάζουν!
Είμαι εγώ εδώ!
– Σε ευχαριστώ! Σε Αγαπώ!
– Και εγώ σε Αγαπώ!
Αγάπη και Φως
Χρυσάφη Μαρία
Αγγέλων Φως