Ένα υπέροχο πρωινό κυλάει ομαλά και εκείνη ένιωθε κάτι μέσα της… Σαν κάτι να περίμενε καρτερικά να εκφραστεί… Και έτσι, απλά έκλεισε τα μάτια…
Ένιωσε την βελούδινη, αέρινη παρουσία του στο πλευρό της. Ήταν ο αγαπημένος της Αρχάγγελος Καμουήλ… Εξάλλου η μέρα σήμερα μυρίζει Αγάπη παντού από τις πρώτες πρωινές ώρες…
– Τελικά όσα χρόνια και αν περάσουν, ίσως και να μην είναι αρκετά για να γνωρίσεις κάποιον πραγματικά. Βέβαια αυτό θα μπορούσε να ισχύει και για τον ίδιο μας τον εαυτό, τώρα που το σκέφτομαι, του είπε χαμογελαστά. Αλήθεια; Τι χρειάζεται να κάνω για να γνωρίσω κάποιον αληθινά;
– Είτε επιθυμείς να γνωρίσεις κάποιον άλλον αληθινά, είτε τον ίδιο σου τον εαυτό, ένας τρόπος υπάρχει, της απάντησε με την ηρεμία του να διαχέεται στο χώρο σαν μία νότα δροσιάς μέσα σε αυτή τη ζεστή καλοκαιρινή μέρα του Αυγούστου.
– Ποιος, ποιος; τον ρώτησε με χαρά και ανυπομονησία μαζί
– Να κλείσεις τα μάτια για να νιώσεις αυτά που ο άλλος ή εσύ αισθάνεστε… Την επόμενη φορά που θα πιάσεις τον εαυτό σου να γελά, κλείσε τα μάτια σου και νιώσε αυτό σου το γέλιο… Την επόμενη φορά που θα δεις κάποιον να κλαίει, να γελά, να χαμογελά, να δυσανασχετεί, απλά κλείσε τα μάτια και νιώσε αυτά που νιώθει…
– Να νιώθεις την Αλήθεια… του απάντησε καθώς σκεφτόταν αυτά που της έλεγε. Τι όμορφο αυτό…
– Ακριβώς… Νιώθεις την Αλήθεια… Ακόμα και εκείνη την Αλήθεια που εσκεμμένα μερικές φορές παραμελείτε να αποδεχτείτε… Νιώθεις την Αλήθεια… Μπορείς να φανταστείς τι σημαίνει αυτό;
– Ναι… Αυτό σε απελευθερώνει από τα πάθη και το εγώ… Γιατί βλέπεις με τα μάτια της καρδιάς πίσω από αυτό που οι άλλοι ή εμείς οι ίδιοι δείχνουμε προς τα έξω και καταλαβαίνεις γιατί συμβαίνει κάτι ή γιατί κάποιος ή και εμείς οι ίδιοι έχουμε την συγκεκριμένη αντίδραση.
– Οπότε σταματάς να νοιάζεσαι για το επιφανειακό… Και την θέση του παίρνει αυτό που υπάρχει πίσω από ένα γέλιο που τελικά μπορεί να ήταν ένα κλάμα, από έναν δισταγμό που μπορεί να έκρυβε πίσω του μία κραυγή απόγνωσης, απελπισίας ή φόβου… Και τελικά αυτό που μένει είναι ότι έχεις γνωρίσει τον άλλον και τον εαυτό σου, αληθινά…
Εκείνη δεν μίλαγε… Απλά είχε αφεθεί στη μαγεία της φωνής του και εκείνος συνέχισε να της μιλά…
– “Αλήθεια”, τι όμορφη λέξη… Έλλειψη λήθης, λησμονιάς, πλάνης. Την στιγμή της η Αλήθεια την βιώνει πάντα πανηγυρικά, με δυναμική αλλά μέσω της απλότητας, σαν το κύμα που σκάει πάνω στα πόδια σου και εσύ νιώθεις μέσα σου την πληρότητα, την δροσιά και ευγνωμονείς νιώθοντας απλά ευλογημένος!
Η Αλήθεια μεταμορφώνει! Να το θυμάσαι πάντα αυτό… Όταν η Αλήθεια συναντά την καρδιά σε κάνει να νιώσεις και μετά σε κάνει να δεις αυτό που τα φυσικά μάτια αδυνατούν να μεταφράσουν… Μαθαίνεις να βλέπεις με τα μάτια της καρδιάς… Και τότε όλα ως δια μαγείας απλά μεταμορφώνονται και φοράνε τα καλά τους… Βλέπεις, νιώθοντας!
Η Αλήθεια της καρδιάς γλυκό μου παιδί σε οδηγεί να γνωρίσεις τον άνθρωπο που στέκει απέναντι σου!
Η Αλήθεια της καρδιάς σε οδηγεί να γνωρίσεις εσένα τον ίδιο!
Αρκεί να κλείσεις τα φυσικά σου μάτια και να επιτρέψεις στα μάτια της καρδιάς να σου δείξουν…
Αυτά της είπε, και έμειναν εκεί, να κοιτάνε ο ένας τον άλλον, απολαμβάνοντας την ομορφιά που υπήρχε μέσα στα μάτια τους!
Ευλογίες βροχή
Αρχάγγελος Καμουήλ
Χρυσάφη Μαρία
Αγγέλων Φως