Καθημερινά, από το πρωί που ξυπνάμε βρισκόμαστε να κολυμπάμε σε έναν ωκεανό υποχρεώσεων. Καταστάσεις και άνθρωποι που υπάρχουν στη Ζωή μας δημιουργούν συνεχής ρόλους που απαιτείται να υπηρετήσουμε.
Χωρίς να το κάνουν συνειδητά, μας απομυζούν όλη μας την ενέργεια και οδηγούμαστε να επιστρέφουμε για ύπνο εξαντλημένοι, νιώθοντας άγχος για το τι θα απαιτήσει η επόμενη μέρα.
Αυτό συμβαίνει γιατί βιώνουμε τη Ζωή, τη Δημιουργία, την εκδήλωση της Ύπαρξης στο πλανήτη Γη, η οποία είναι η θηλυκή έκφρασή της, χωρίς πρώτα να συνδεθούμε με το κενό, με το Πνεύμα, με τον σπόρο της Ύπαρξης που αποτελεί την αρσενική της έκφραση.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η θηλυκή αρχή μέσα μας, να νιώθει αποκομμένη από την αρσενική. Να μην νιώθει σταθερότητα και ασφάλεια. Η Ζωή της μοιάζει να μην έχει νόημα και σκοπό. Παλεύει με τα κύματα χωρίς να βλέπει πουθενά στεριά.
Αναρωτιέμαι όμως… Τι θα γινόταν εάν δοκιμάζαμε πριν έρθουμε σε επαφή με τη Ζωή, τις καταστάσεις και τους ανθρώπους, να συνδεθούμε πρώτα με την Αρσενική Αρχή μέσα μας;
Τρία δευτερόλεπτα αρκούν για να συνδεθούμε με αυτό το άχρονο κομμάτι του Εαυτού μας, τον Αιώνιο Παρατηρητή, ο οποίος παραμένει αναλλοίωτος, ό,τι και εάν βιώνουμε στον κόσμο των γεγονότων.
Τα αποτελέσματα αυτής της σύνδεσης είναι μαγικά καθώς ενεργοποιούν την Θηλυκή Αρχή σε κάθε σπιθαμή της Ύπαρξής μας.
Αναζωπυρώνεται η Δημιουργική Δύναμη μέσα μας, προσφέροντας λύσεις σε όλα μας τα προβλήματα, αντιμετωπίζοντας με Χάρη, Απαλότητα και Ροή κάθε κατάσταση.
Γίνεται ο Σπόρος της Δημιουργίας. Ο οποίος περιμένει να ανθίσει και να ακμάσει, γεννώντας Νέα Ζωή και Νέα Σύμπαντα τόσο για Εμάς, όσο και για τους γύρω μας.
Με Αγάπη και Φως
Μαρία Χρυσάφη
Νίκος Καραμπίνης
Αγγέλων Φως