Για φανταστείτε πώς θα νιώθατε εάν στην πρώτη μου δημοσίευση το πρωί, αντί να σας ευχόμουν να έχετε μία θαυμάσια ή όμορφη μέρα, να σας έλεγα, να έχετε μία φοβερή μέρα…
Έχουμε τόσο όμορφες λέξεις, με τις οποίες μπορούμε να περιγράψουμε κάτι που μας αρέσει πολύ, όπως είναι οι ακόλουθες..
Εκθαμβωτικό, Όμορφο, Υπέροχο, Θαυμάσιο, Λαμπερό, Λαμπρό, Φωτεινό, Κρυστάλλινο, Εκπληκτικός, Υπέρλαμπρος, Εξαίσιος, Έξοχος, Περίφημος, Ονειρεμένος, Εξαιρετικός, Εκλεκτός, Μοναδικός.
Και όμως, αντί για αυτές τις εύηχες γεμάτες Φως λέξεις, χρησιμοποιούμε λέξεις όπως φοβερός και τρομερός. Η λέξη φοβερός έχει σαν ρίζα της το φόβο και η λέξη τρομερός τον τρόμο. Ποιος ο λόγος λοιπόν, να δίνουμε στις προτάσεις μας τέτοια δόνηση;
Επίσης, υπάρχουν περιπτώσεις που μας ρωτάνε… Τι κάνεις; Και εμείς απαντάμε, την παλεύω ή προσπαθώ… Γιατί να παλεύουμε αναρωτιέμαι; Επίσης, η λέξη προσπαθώ σημαίνει οδηγούμαι προς τα πάθη. Για ποιο λόγο λοιπόν, να δίνουμε στον λόγο μας τέτοια ενέργεια;
Μπορούμε μέσω της εξάσκησης να αλλάξουμε και να ελέγχουμε αυτά που λέμε. Γιατί οι λέξεις που χρησιμοποιούμε, παίζουν καθοριστικό ρόλο. Έχουν την δική τους δόνηση και μεταφέρουν ενέργεια.
Αγάπη και Φως
Χρυσάφη Μαρία
Αγγέλων Φως