– Είσαι εδώ; τον ρώτησε
Αμέσως ένιωσε ένα κύμα ζεστής ενέργειας να την διαπερνά.
– Πόσο λαχταρώ εκείνες τις στιγμές που καθόμαστε και συζητάμε για όλα αυτά που με απασχολούν, του είπε.
– Χαίρομαι για αυτό, της αποκρίθηκε γλυκά. Τι θες σήμερα να συζητήσουμε;
– Δεν ξέρω. Ό,τι θες εσύ. Τι έχεις να μου πεις;
– Ωραία λοιπόν. Έχω μία ερώτηση να σου κάνω. Είσαι έτοιμη;
– Με τον τρόπο που με προετοιμάζεις λιγάκι με “τρομάζεις”, του είπε γελώντας.
– Δεν υπάρχει λόγος. Απλά πάμε να λύσουμε ένα θέμα που ξέρω ότι πολλές φορές σε βασανίζει και ίσως να μην τολμάς να αγγίξεις.
– Εντάξει, του είπε διστακτικά. Πήρε μία βαθιά ανάσα και περίμενε την ερώτηση.
– Γιατί χρειάζεται διαρκώς να μπαίνεις στην διαδικασία να συγκρίνεις τον εαυτό σου με κάποιον άλλον; Αλήθεια, σε τι ακριβώς σε εξυπηρετεί όλο αυτό; Τι σου προσφέρει; Και πως γίνεται σχεδόν πάντα οι άλλοι να είναι καλύτεροι από εσένα, μου λες;
– Καλά έκανα και “τρόμαξα” του είπε γελώντας. Αμέσως στα βαθιά. Μμμμ…. Ειλικρινά, δεν έχω τι να σου απαντήσω.
– Προσπάθησε. Γιατί χρειάζεται να συγκρίνεις τον εαυτό σου με κάποιον άλλον;
– Έτσι μου μάθανε. Πάντα υπήρχε σύγκριση. Είτε με τα αδέρφια, με συγγενείς, με φίλους, με συμμαθητές. Δεν ήταν κάτι που ήθελα. Αλλά έτσι ήταν. Ναι. Έτσι ήταν.
– Άρα αυτό το συνήθειο ήταν κάτι που έκανε είτε η μαμά είτε ο μπαμπάς. Σωστά;
– Ναι. Σωστά.
– Το θες αυτό για την ζωή σου;
– Όχι.
– Τότε γιατί εξακολουθείς και το κρατάς; Γιατί ενώ ήταν συνήθεια άλλων, την έκανες δική σου;
– … Δεν ξέρω… Ειλικρινά…
– Αν ήξερες; Τι σου προσφέρει το να συγκρίνεις τον εαυτό σου με άλλους;
– Με βοηθά να ξέρω αν είμαι καλός ή όχι.
– Δηλαδή για να καταλάβεις αν είσαι καλός ή όχι, χρειάζεσαι την σύγκριση; Άρα δεν αναγνωρίζεις ποιος είσαι και πως είσαι τέλειος ούτως ή αλλιώς. Αν αυτός με τον οποίον συγκρίνεις τον εαυτό σου είναι καλύτερος, δίνεις κίνητρο σε εσένα για να ξέρεις που θες να φτάσεις αφού πρώτα θυμώσεις με τον εαυτό σου. Αν είναι λιγότερο καλύτερος από εσένα, τότε μπορεί να πεις πως κάτι κατάφερες, αλλά και πάλι το ότι είσαι καλύτερος το προσπερνάς, γιατί μέσα σου νιώθεις πως δεν γίνεται αυτό, πως δεν μπορεί εσύ να είσαι καλύτερος από κάποιον άλλον.
– Ντρέπομαι που το λέω, αλλά ναι. Έτσι είναι. Αυτό κάνω.
– Και πώς γίνεται τις περισσότερες φορές οι άλλοι να είναι καλύτεροι από εσένα; Σε τι ακριβώς σε εξυπηρετεί αυτό; Ο άλλος γράφει καλύτερα από εσένα. Κάνει καλύτερες επιλογές από εσένα. Μαγειρεύει καλύτερα από εσένα. Έχει καλύτερο σπίτι, αυτοκίνητο, δουλειά. Γιατί;
– Γιατί αδυνατώ να αναγνωρίσω όλα αυτά που εγώ είμαι έτσι απλά. Χρειάζεται πάντα σε σχέση με κάτι ή κάποιον άλλον να διακρίνω και να αναγνωρίζω ποιος είμαι. Τελικά πόσο με αδικώ. Πόσο σκληρός γίνομαι με τον εαυτό μου. Και τώρα τι κάνουμε;
– Χρειάζεται σιγά σιγά να αρχίσεις να αναγνωρίζεις ποιος είσαι, χωρίς να συγκρίνεις τον εαυτό σου με κανέναν άλλον! Εξάλλου όλοι σας φτιαχτήκατε από την ίδια Πηγή! Πώς γίνεται λοιπόν, κάποιος να είναι καλύτερος από εσένα ή το αντίθετο;
– Όντως. Προερχόμαστε από εκείνο το μέρος που λέξεις και έννοιες όπως “καλύτερος” και “χειρότερος” δεν υπάρχουν. Όλοι είμαστε ίσοι μεταξύ μας απλά διαφορετικοί. Αλλά τι γίνεται με εκείνες τις περιπτώσεις που όντως ο διπλανός μου έχει παραπάνω από εμένα και έχει καταφέρει περισσότερα;
– Όλοι οι άνθρωποι δεν είστε το ίδιο καλοί σε όλα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως εσύ είσαι καλύτερος ή χειρότερος. Είστε απλά διαφορετικοί, όπως ακριβώς το είπες. Εξάλλου ο κόσμος χρειάζεται το διαφορετικό για να μπορέσει να εξελιχθεί. Για φαντάσου έναν κόσμο στον οποίο όλοι θα μοιάζατε μεταξύ σας. Μέσω της διαφορετικότητας αλλάζετε και εξελίσσεστε! Φυσικά το γεγονός ότι ο διπλανός σου έχει παραπάνω από εσένα, θα έπρεπε απλά να σε βάζει σε εκείνη την διαδικασία να σκεφτείς τι είναι αυτό που σε μπλοκάρει από το να έχεις και εσύ όλα αυτά που επιθυμείς στην Ζωή σου! Για να το καταφέρεις όμως αυτό θα χρειαστεί να ξεκινήσεις από κάπου.
– Από που;
– Αν αυτή τη στιγμή σου ζητήσω απλά να σηκωθείς και να σταθείς μπροστά σε έναν καθρέφτη, τι θα συμβεί; Πώς θα αισθανθείς; Θα αναγνωρίσεις το πρόσωπο που στέκεται εκεί και σε κοιτά; Θα αναγνωρίσεις τον άνθρωπο που καρτερικά στέκεται εκεί και επίσης σε κοιτά; Τι έχεις να του πεις; Ξέρεις… αν του χαμογελάσεις θα σου χαμογελάσει και εκείνος πίσω με την σειρά του. Αν σταθείς εκεί σοβαρός, το ίδιο θα κάνει και αυτός. Εσύ και αυτός ο άνθρωπος είστε Ένα. Αυτό που σου ζητώ, είναι καταρχήν να αναγνωρίσεις ποιος είσαι! Εξωτερικά και εσωτερικά. Να ανακαλύψεις όλα σου τα ταλέντα και τις ικανότητες γιατί αυτά αποτελούν τα δυνατά σου σημεία. Πάνω σε αυτά θα μπορέσεις να στηριχτείς και να δημιουργήσεις όλα αυτά που επιθυμείς να γίνεις και να αποκτήσεις! Όλοι μπορείτε να τα καταφέρετε! Και σε αυτόν τον κανόνα, εξαιρέσεις δεν υπάρχουν!
– Τέλεια. Από πού να ξεκινήσω λοιπόν;
– Συστήσου στον εαυτό σου! Είναι μία πολύ καλή αρχή, της είπε χαμογελώντας!
– Πόσο δίκιο έχεις! Σε ευχαριστώ! Σε Αγαπώ!
– Και εγώ σε Αγαπώ! Είμαι δίπλα σου πάντα!
Αρχάγγελος Γαβριήλ
Χρυσάφη Μαρία
Αγγέλων φως