Τι γεύση έχουν τα όνειρα;
Τη γεύση από την αγουροξυπνημένη εμφάνιση της πιο γλυκιάς ανατολής… της μενεξεδένιας δύσης, καθώς οι ακτίνες του ήλιου, πέφτουν και χαϊδεύουν τρυφερά τα μαλλιά σου και τα μάγουλα σου και εσύ απολαμβάνεις το τελευταίο χάδι αυτού του δειλινού…
Τι γεύση έχει το φιλί;
Έχει τη γεύση από την πιο ζουμερή ρώγα σταφυλιού που ξεχύνεται στο στόμα, καθώς την απολαμβάνεις ξαπλωμένος κάτω από την πιο περήφανη βελανιδιά που στέκει αγέρωχη μέσα σε ένα χωράφι με χρυσαφένια στάχυα…
Τι γεύση έχει η Αγάπη;
Τη γεύση τη δικιά σου, ο Άγγελος της είπε και την φίλησε γλυκά καθώς της περνούσε στα μαλλιά ένα στεφάνι από τα πιο λαμπερά αστέρια…
Τη γεύση της πιο γλυκιάς συνειδητοποίησης και εν – θύμησης ότι Αγάπη Είσαι…
Τι γεύση έχει η αγκαλιά;
Τη δική μου, της απάντησε τρυφερά… καθώς σε κλείνω και κοιμάσαι μέσα στα φτερά μου κάθε που βραδιάζει και παραδίνεσαι στην αγκαλιά των ονείρων και ταξιδεύεις στην παραμυθένια χώρα των Αγγέλων…
Καλό σου βράδυ, της ευχήθηκε με την βελούδινη του φωνή. Το απαλό του χάδι, σαν δροσερό αεράκι μιας ζεστής καλοκαιρινής νύχτας την άγγιξε απαλά… Άλλη μία μέρα φτάνει στο τέλος της σιγά σιγά… Ναι! Όλα είναι τέλεια, σκέφτηκε… και πήγε να ονειρευτεί την επόμενη αυγή, την επόμενη μέρα…
Namaste
Χρυσάφη Μαρία
Αγγέλων Φως