– Μου υπόσχεσαι πως θα είσαι για πάντα δίπλα μου, ό,τι και να γίνει; τον ρώτησε
– Στο υπόσχομαι. Αλλά…
– Αλλά τι; Γιατί μου τα αλλάζεις τώρα; Υπόσχομαι και αλλά δεν πάνε μαζί, του είπε καθώς ένιωθε την καρδιά της να χτυπά δυνατά.
– Αλλά θα ξεχάσεις πως είμαι πάντα δίπλα σου και πως Εμείς είμαστε Ένα! Θα σου στείλω όμως σημάδια πως είμαι εκεί για να μπορέσεις να θυμηθείς…
– Τι είναι αυτά που μου λες; Γιατί θα ξεχάσω; Γιατί; Γιατί το χρειάζομαι αυτό; Αυτό θα με οδηγήσει στο σκοτάδι, στο φόβο… Δεν το θέλω αυτό… του έλεγε φωναχτά
– Πώς αλλιώς θα μπορούσες να ζήσεις τη Ζωή, εάν δεν γνώριζες το σκοτάδι και το φόβο; Πώς αλλιώς θα μπορούσε να γίνει αυτό για να μπορέσεις κάποια στιγμή να ανοίξεις τα χέρια σου προς τους Ουρανούς και να νιώσεις πραγματικά Ευλογημένη και Ένα με το Όλο; Πώς θα μπορούσες να επιλέξεις και να υμνήσεις την Αγάπη και το Μεγαλείο της Ζωής εάν δεν άγγιζες το άλλο άκρο; Τι νόημα θα είχε εάν απλά σου περιέγραφα τι είναι το Φως, η Αγάπη, η μέρα, η θάλασσα; Θα σου ήταν αρκετό αυτό;
– Όχι. Από ότι καταλαβαίνω και νιώθω όχι δεν θα ήταν αρκετό.
– Ακριβώς. Ζωή σημαίνει βιώνω… Ζωή σημαίνει Δημιουργώ… Και εσύ θα Δημιουργήσεις και θα βιώσεις τη Ζωή σου όπως ακριβώς επιθυμείς με σκοπό να θυμηθείς… Γιατί κλαις;
– Γιατί θα πονέσω…
– Δεν υπάρχει πόνος… Δες τον πόνο σαν έναν τρόπο για να βρεθείς μέσα στην Αγάπη. Ο πόνος και ο φόβος δεν είναι ο τελικός προορισμός. Είναι απλά ένα πέρασμα προς τον τελικό προορισμό. Ο οποίος δεν είναι άλλος από το Φως και την Αγάπη! Άκουσε με… Θα έχεις παρέα… Θα έχεις Αγγέλους στο πλευρό σου! Θα σου δίνουν διαρκώς τα σημάδια τους και θα σε καθοδηγούν προς στο Φως! Θα σε βοηθήσουν να θυμηθείς ξανά ποιος Είσαι. Και όταν το θυμηθείς, θα γίνουμε ξανά Ένα!
– Μην με αφήσεις… Ποτέ…
– Θα είμαι πάντα δίπλα σου… Στο υπόσχομαι! Γιατί εγώ και εσύ είμαστε Ένα! Γιατί πολύ απλά δεν γίνεται να αρνηθώ τον εαυτό μου!
Αγάπη και Φως
Χρυσάφη Μαρία
Αγγέλων Φως