Παρέα με τον Αρχάγγελο Καμουήλ..
Κλείνω τα μάτια… Τον οραματίζομαι να έρχεται κοντά μου. Ανοίγει την Αγκαλιά του και εγώ βρίσκω την ευκαιρία να τρέξω και να κρυφτώ μέσα της!
– Κάθε φορά που με παίρνεις αγκαλιά αισθάνομαι τι ακριβώς σημαίνει η Αγάπη! Νιώθω Ασφαλής! Έχω τόσα να σου πω! Νιώθω πως θέλω να κλάψω.
– Μίλα μου. Γι’ αυτό είμαι εδώ. Βγάλε από μέσα σου όλα αυτά που αισθάνεσαι! Άσε Ελεύθερο τον Εαυτό σου να εκφραστεί. Ακόμα και αν νιώσεις να κλάψεις κάν’ το.
– Η Αγάπη είναι τόσο όμορφη! Την έχω γνωρίσει. Αλλά πονάει κιόλας. Αυτό είναι που με μπερδεύει. Γιατί πονάει η Αγάπη;
– Δεν είναι η Αγάπη που σε πονάει, καρδιά μου! Η έλλειψη της είναι που σε κάνει να αγωνιάς. Ψάχνεις απεγνωσμένα να την βρεις και το άγχος μήπως δεν την αξίζεις, μήπως δεν είσαι άξιος να την κρατήσεις στη Ζωή σου, σε κάνει να καρδιοχτυπάς, να αμφιβάλλεις, να πονάς. Αλλά ένα σου λέω. Σταμάτα να αγωνιάς. Την Αξίζεις την Αγάπη! Αξίζεις όλα τα καλά! Στο λέω εγώ! Μπορείς να με πιστέψεις;
– Το έχω τόση ανάγκη.
– Μην με πιστεύεις από ανάγκη. Πίστεψε με γιατί σου λέω μόνο την Αλήθεια! Τι λόγο έχω εξάλλου να σου πω κάτι που δεν ισχύει;
– Κανέναν λόγο δεν έχεις. Αυτό είναι Αλήθεια! Σε παρακαλώ πες μου μία Αλήθεια! Όποια θες εσύ!
– Πολλές θα σου πω! Σε Αγαπώ! Είσαι Αγάπη! Σου αξίζει η Αγάπη! Είμαι πάντα εδώ! Κλείσε τα μάτια σου τώρα και ξεκουράσου! Όλα είναι καλά!
Πράγματι… Μέσα στην Αγκαλιά σου όλα είναι καλά. Κράτα με συνεχώς. Μην με αφήσεις! Δώσε μου Δύναμη και κουράγιο να πιστέψω πως όλα αυτά που μου περιγράφεις τα Αξίζω! Βοήθησε με να θυμηθώ ότι Είμαι Αγάπη! Βοήθησε με να θυμηθώ και να δω ξανά το Φως! Μην με αφήσεις λεπτό…. του είπα και έκλεισα τα μάτια μου γέρνοντας πάνω του…
Αγάπη και Φως
Χρυσάφη Μαρία
Αγγέλων Φως