– Είσαι ακριβώς εκεί που χρειάζεται να βρίσκεσαι αυτή την στιγμή. Γιατί διαρκώς αμφιβάλλεις για αυτό που ζεις; Αποδέξου την κατάσταση. Αποδέξου και αγκάλιασε την Ζωή σου για να μπορέσει να σου φανερωθεί και η συνέχεια. Όσο μάχεσαι με το μέσα σου, όσο αμφισβητείς τα σημάδια που σου δίνω, όσο αμφιβάλλεις για την ίδια την Ζωή, παραμένεις στάσιμος και αρχίζεις να αναρωτιέσαι γιατί η Ζωή δεν πάει παρακάτω. Αποδέξου… Αγκάλιασε…
Μου ζητάς τα σημάδια μου…
– Ναι.
– Τα δέχεσαι;
– Ναι.
– Είσαι σίγουρος; Είναι τα σημάδια μου αρκετά για να σε πείσουν;
– Πώς ξέρω ότι είναι τα σημάδια σου;
– Ξέρεις… Μέσα σου ξέρεις… Ακόμα και αυτά που τώρα διαβάζεις σημάδι είναι σε κάτι που μου ζήτησες. Και σου ζητώ να σταματήσεις να αμφιβάλλεις. Μου ζητάς τα σημάδια μου και στα δίνω με μεγάλη Χαρά. Δέξου τα. Και παρέα έλα να προχωρήσουμε παρακάτω. Μία ολόλαμπρη Ζωή σε περιμένει για να ξεδιπλωθεί μπροστά σου. Μην σαμποτάρεις τις επιλογές σου, τις ευκαιρίες σου και την Ζωή σου. Πάμε παρέα να βγούμε έξω από τον κύκλο ασφαλείας σου. Όλα γίνονται με Αγάπη! Όλα θα γίνουν με Σύνεση, Στοργή και Αγάπη! Τι φοβάσαι; Εμπιστεύσου πως ο Θεός και Όλοι Εμείς, οι οδηγοί Του, θα φωτίζουμε τον δρόμο σου σε κάθε βήμα. Σταμάτα να αμφιβάλλεις, σταμάτα να βάζεις τρικλοποδιές στον εαυτό σου. Οι φόβοι σου είναι αδύναμοι μπροστά στο Φως που υπάρχει μέσα σου. Είσαι Φως!
– Ναι… Είμαι Φως! Φως και Αγάπη!
– Να το λες κάθε μέρα αυτό στον εαυτό σου. Για να γίνει αυτή η Αλήθεια Ένα με εσένα και όλη σου την ύπαρξη.
– Αυτό θα κάνω. Τώρα; Μπορείς να μου δώσεις ένα σημάδι ότι είσαι εδώ;
– Έχεις όρεξη για παιχνίδια, είπε γελαστά. Φυσικά και θα σου δώσω. Έχουμε όλη την αιωνιότητα μπροστά μας που μπορώ να σου δίνω τα σημάδια μου ασταμάτητα. Για να δούμε… Μήπως αυτό το πουλί που τώρα κελάηδησε είναι σημάδι για εσένα; Είναι αρκετό;
– Όχι. Θέλω κάτι πιο στιβαρό.
– Ο κόκορας που τώρα κακάρισε;
– Όχι. Θέλω κάτι πιο στιβαρό.
– Το χάιδεμα που τώρα αισθάνθηκες στο πρόσωπο;
– Όχι. Θέλω κάτι πιο στιβαρό.
– Βλέπεις πως τίποτα δεν είναι αρκετό για εσένα;
– Όχι. Θέλω κάτι πιο στιβαρό. Αυτά που τόση ώρα μου λες, δεν είναι σημάδια.
– Τι θεωρείς εσύ σημάδι;
– Κάτι αδιαμφισβήτητο.
– Όπως;
– Δεν ξέρω. Αλλά κάτι που να πω Ναι. Αυτό είναι σημάδι του. Τέλος. Που θα με κάνει να μην ξανά ζητήσω το σημάδι σου ποτέ ξανά. Αυτό ζητώ. Μπορώ να το έχω;
– Δεν ξέρω. Μπορείς;
– Από εμένα εξαρτάται;
– Φυσικά. Από ποιον άλλον;
– Τότε αφού στο ζητώ γιατί δεν μου το δίνεις;
– Και σε ρωτώ. Ποιο θεωρείς ότι θα ήταν ένα αδιαμφισβήτητο σημάδι;
– Να εμφανιστείς μπροστά μου.
– Έχω πάρει πολλές φορές την μορφή ανθρώπων… Άνθρωποι έχουν κάνει πράγματα ή έχουν μιλήσει ακριβώς την στιγμή που εσύ το είχες ζητήσει για να μπορέσω να σου δείξω ότι είμαι εδώ, ότι είμαι αληθινός και ότι κατοικώ στο κέντρο της καρδιάς σου. Λάβε τα σημάδια που σου δίνω. Δεν υπάρχουν μικρά και μεγάλα. Είναι όλα σημάδια. Εάν δεχτείς ότι τίποτα δεν γίνεται τυχαία σε αυτή την Ζωή, θα δεις πως όλα είναι σημάδια μου. Αλλά θα σου κάνω το χατήρι.
Και εκείνη την στιγμή άνοιξε η πόρτα της αυλής και ένας δικός του άνθρωπος μπήκε μέσα.
Δεν τόλμησε να του πει τίποτα παραπάνω. Απλά έμεινε άφωνος. Για εκείνον αυτό το σημάδι ήταν αρκετό. Για κάποιον άλλον, ίσως και όχι. Δεν τον ενδιέφερε όμως.
Τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Η καρδιά του χτυπούσε δυνατά και τα μάτια του γέμισαν με δάκρυα.
– Κάνε να θυμάμαι αυτή την στιγμή και κάθε στιγμή που σου ζητώ τα σημάδια σου και εσύ μου τα δίνεις. Βοήθησε με να τα αναγνωρίζω και να τα κρατώ ζωντανά μέσα μου για να μην σε αμφισβητήσω ποτέ ξανά. Σε ευχαριστώ προκαταβολικά, γιατί ξέρω πως ό,τι ζητώ μου το δίνεις.
– Εντάξει, του είπε με την ηρεμία που τον χαρακτηρίζει. Αφού αυτό επιθυμείς, αυτό θα γίνει.
Και λέγοντας αυτή την πρόταση τον ένιωσε που πέταξε ψηλά…
Αγάπη και Φως
Αρχάγγελος Μιχαήλ
Χρυσάφη Μαρία
Αγγέλψν Φως