fbpx

sunset clouds dreams reality digital art artwork balloons sign board children 3000x1653 wallpaper_www.wallpaperhi.com_8

Όμορφη μέρα η σημερινή. Μία ενέργεια διαφορετική υπάρχει γύρω του. Κάτι θα συμβεί. Ναι. Είναι το ένστικτο του. Εκείνο το συναίσθημα που τον προειδοποιεί ότι κάτι αλλάζει…

Και έτσι απλά ένιωσε την ανάγκη να πάρει ένα φύλλο χαρτί, ένα μολύβι και να γράψει… Δεν ήξερε τι, αλλά εμπιστεύτηκε. Όπως πάντα άλλωστε!

– Για να πεις ότι απέτυχες, χρειάζεται να κάνεις σύγκριση με κάτι ή με κάποιον. Με ποιον όμως μπορείς να συγκρίνεις τον εαυτό σου, μοναδικό μου παιδί; Με τον διπλανό; Με τον συνάδελφο; Με τον συμμαθητή; Με τον αδερφό ή την αδερφή; Με τον φίλο ή την φίλη;

Κοιτούσε ξανά και ξανά την ερώτηση που μόλις είχε γράψει. Άφησε ελεύθερη την καρδιά του και το μυαλό του και απλά ξεκίνησε και εκείνος να γράφει με την σειρά του. Ένα εσωτερικό τρέμουλο ένιωθε. Κάτι περίμενε να εκφραστεί.

– Έτσι μου έμαθαν. Πάντα να είμαι ο καλύτερος και η πίεση για την πρωτιά ήταν μεγάλη. Και αν τελικά έβγαινα δεύτερος ή ακόμα και τρίτος, ήταν αποτυχία. Και εγώ αντί να χαρώ για την επιτυχία μου, που έφτασα ως εδώ και να πανηγυρίσω για την πορεία μου και την «προσπάθεια» μου, ένιωθα αποτυχημένος. Δεν σου κρύβω πως μέσα μου, σαν παιδί, ένιωθα ζήλια για εκείνα τα παιδιά που οι γονείς τους, τους επικροτούσαν για κάθε τους «προσπάθεια» και έτσι τους έδιναν κίνητρο να προχωρήσουν παρακάτω. Εγώ όμως άκουγα μπράβο σπάνια. Η δεύτερη ή η τρίτη θέση απλά δήλωναν ότι κάτι δεν έκανα σωστά για να έχω την πρωτιά. Απέτυχα. Τώρα; Πώς θα κοιτάξω τους γονείς μου, οι οποίοι έχουν ξοδέψει και έχουν στερηθεί τόσα για εμένα; Άραγε τι θα σκέφτεται αυτός που βγήκε πρώτος; Τι σκέψεις να κάνει όταν με κοιτά; Καλύτερα να σκύψω το κεφάλι για να μην δω το βλέμμα του. Ξέρεις… Μπορεί την ημέρα του διαγωνισμού, του διαγωνίσματος να ξέχασα ή να μην ένιωθα καλά και ο βαθμός ή το αποτέλεσμα να μην ανταποκρινόταν στις πραγματικές μου ικανότητες. Αυτό όμως δεν το λάμβαναν ποτέ υπόψιν τους. Και γιατί η δεύτερη, η τρίτη θέση ή οποιαδήποτε θέση να είναι άσχημες; Αυτό κατάφερα… Που είναι το κακό σε αυτό; Γιατί να υπάρχουν καλές ή κακές θέσεις; Αυτές ήταν οι σκέψεις μου και άλλες παρόμοιες. Αλλά βλέπεις τότε, σαν παιδί, δεν είχα την Σοφία και την Γνώση να βγω έξω από όλα αυτά. Απλά με επηρέαζαν και εγώ δεν γνώριζα πώς να υψώσω ανάστημα και φωνή και να επιλέξω το διαφορετικό.

– Και έτσι, γλυκό μου παιδί, γεννήθηκε ο ανταγωνισμός, η κριτική, οι διαγωνισμοί και τα βραβεία. Έχετε στήσει όλη σας την κοινωνία επάνω σε αυτά τα πρότυπα. Έτσι δημιουργήθηκαν άνθρωποι που δεν χάρηκαν με αυτό που κατάφεραν, του είπε ο Αρχάγγελος και τον αγκάλιασε συμπονετικά παίρνοντας τον πόνο του μακριά και συνέχισε να του μιλά. Και έτσι, υπάρχουν άνθρωποι που φοβούνται να κάνουν το πρώτο βήμα προς την υλοποίηση των ονείρων τους! Που τρομάζουν στην ιδέα μίας πιθανής αποτυχίας, οπότε δεν τολμούν καν. Και μένουν στάσιμοι να κοιτάζουν από απόσταση τα όνειρα τους. Και ενώ γνωρίζουν μέσα τους πως έχουν τόσα πολλά να προσφέρουν, μένουν παρέα με τον φόβο απλά να κοιτούν. Αισθάνονται αδύναμοι να οργανώσουν τη Ζωή τους. Φοβούνται πριν καν αρχίσουν.

Μετά από λίγα λεπτά στην σιωπή, γύρισε το βλέμμα του. Κοίταξε τον Αρχάγγελο με μάτια γεμάτα Αγάπη και με τρεμάμενη φωνή του είπε…

– Δεν θέλω να πάρω μέρος σε όλα αυτά πια. Απλά επιθυμώ να ζω ελεύθερος από κάθε είδους ανταγωνισμό. Γιατί θα πρέπει να είμαι καλύτερος από τον διπλανό μου; Γιατί απλά να μην μπορώ να είμαι ο εαυτός μου;

Θέλω μια φορά να διαβάσω για εμένα. Να γράψω για εμένα. Να ζω χωρίς το άγχος ότι κάποιος θα με κρίνει για την απόδοση μου ή θα με συγκρίνει με κάποιον, ο οποίος δεν είμαι εγώ. Είμαι απλά εγώ και τα όνειρα μου! Για πρώτη φορά το λέω δυνατά και είμαι αποφασισμένος, Αρχάγγελε μου.

Επιτέλους! Είμαι Ελεύθερος! Είμαι Αυτός που Είμαι!, έλεγε ξανά και ξανά γεμάτος Σιγουριά!

– Σημασία έχει γλυκό μου παιδί, όχι να γίνεσαι καλύτερος από τον διπλανό σου, αλλά να γίνεσαι καλύτερος από τον άνθρωπο που ήσουν μέχρι χτες! Αυτό κράτα το μέσα σου και ζήσε Ελεύθερος πια, του είπε ο Αρχάγγελος και του χαμογέλασε όπως ποτέ άλλοτε!

Κάτι είχε αλλάξει… Σήκωσε ψηλά το κεφάλι, έκλεισε τα μάτια και άφησε τον εαυτό του να νιώσει… Ναι. Κάτι είχε αλλάξει. Ήταν εκείνος που είχε αλλάξει. Ήταν η ενέργεια της δικής του αλλαγής που ένιωθε να πλανάται γύρω του.

– Ήρθε η στιγμή να ζήσω για εμένα και να δημιουργήσω! Είμαι Ελεύθερος πια! Είμαι Αυτός που Είμαι! Σε ευχαριστώ Αρχάγγελε μου! Απλά σε ευχαριστώ!

Λέγοντας αυτές τις λέξεις και με μάτια που έκλαιγαν, ζήτησε από τον Αρχάγγελο να τον πάρει να πετάξουν ψηλά. Ήθελε να νιώσει και να βιώσει το αίσθημα της Ελευθερίας.

Και έτσι έγινε… Πέταξαν ψηλά. Ο Αρχάγγελος, Εκείνος και τα Όνειρα του!

Αγάπη και Φως
Ευλογίες βροχή
Τώρα και πάντα

Αρχάγγελος Ουριήλ

Χρυσάφη Μαρία
Αγγέλων Φως