Αποδοχή…!
Ήμουν σε ηλικία 7 ετών, όταν ένα βράδυ ενώ κοιμόμουν, άνοιξα τα μάτια μου και είδα απέναντί μου πάνω σε μία καρέκλα, δίπλα από την ξυλόσομπα που είχαμε, μία ολόλευκη φιγούρα με φτερά… Στιγμιαία έκλεισα τα μάτια μου και κοιμήθηκα ξανά και η φιγούρα ξεθώριασε μέσα στο μυαλό μου.
Κάποια στιγμή γύρω στα 28 μου, μία περίοδο πολύ δύσκολη για εμένα, η μόνη διέξοδος ήταν να στρέψω την προσοχή μου προς τα μέσα. Και άρχισα να γράφω και να προσεύχομαι για βοήθεια. Μέρα με την ημέρα άρχισα να θυμάμαι και να βλέπω ξανά το Φως και την Αισιοδοξία. Και ήταν τότε που θυμήθηκα εκείνο το όραμα! Και από τότε οι Αρχάγγελοι έγιναν ένα μαζί μου. (περισσότερα…)